Column Stijn Meuris over flipperen

[Jim]

De zanger van Noordkaap heeft in zijn jonge jaren geflipperd:


Stijn Meuris over het beeld van de week: Extra bal
PAAL - BERINGEN

4 januari 2025 om 03:00




Wijdbeens, onverstoord en met de ogen geconcentreerd op de kast speelde ik meerdere multiballs tegelijk via de outlane, waarbij ik de shooter behendig en krachtig zijn werk liet doen. Ogenschijnlijk achteloos en zonder strategie. Maar in werkelijkheid zo subtiel en ervaren dat de driftig bellende bumpers, die op- en neerhoppende paddenstoelen met rubberen stootringen, als het ware aanvoelden in welke richting mijn zelfzekere shoots bedoeld waren; namelijk precies daar, via een paar goedgekozen saucers en diverters, onvermijdelijk richting extra game. De score liep al snel in de duizenden. Jackpot! Tijdens het spel had ik mijn brandende sigaret niet aangeraakt, er lag enkel nog een zielig stompje in de roestvrijstalen asbak die in het frame was verzonken.

Op de achtergrond in het groezelige en iets te donkere jeugdhonk speelde ‘Pinball Wizard’ van The Who. Het nummer ging over mij. Uiteraard.

LEES OOK.
Speelhal met flipperkasten en arcadegames opent in centrum Paal: “Leuk voor jong en oud”

Zo, beste lezers, ging het dus niet. Eerder integendeel. De flipperkast werd door mij als jongeling amper aangeraakt. En als dat toch eens gebeurde, was de score zelden van een niveau waarover weken later aan de toog nog respectvol werd gefluisterd: “Hij zei en dronk de hele avond niets, haalde 99 triljoen op de kast, en daar had hij zelfs zijn skillshots niet voor nodig. Daarna wandelde hij rustig naar buiten, de ijskoude nacht in…”

Nee, flipperen was toch meer iets voor de stoerdere cafégangers - vrijwel uitsluitend jonge mannen. Meisjes die goed waren op de flipperkast waren uit speciaal hardhout gesneden en nagenoeg onbenaderbaar, zo bleek telkens weer. Dat nam niet weg dat ik de kasten zelf wel altijd fascinerend vond. Gottlieb was een merk dat ik me meen te herinneren, en wanneer er eentje stuk was, stond er altijd een camionette van Tony Rus op de stoep voor het café. Oorzaak van het defect was niet zelden een niet toegestane duw tegen de zijkant, om een bal alsnog in de gewenste richting te krijgen. Al heb ik ook wel eens ooit iemand een vuist doorheen het glas zien kloppen - u wil niet weten in wat voor horecazaken ik me destijds onledig hield.

[Richard Baan]

Duidelijk dat de schrijver zelf niet flippert. Dat is wel jammer.
Maar wel leuk dat de flipperkast wat media aandacht krijgt.